Przełom lat 20-tych i 30-tych to narodziny nowej formuły motocyklizmu w Polsce – wyścigów na żużlu. Sport ten przyszedł do nas z Anglii gdzie zyskiwał pod koniec lat 20-tych już dużą popularność pod nazwą dirt-track. Nowa formuła rywalizacji motocyklowych miała być w Polsce magnesem ściągającym na zawody tłumy nowych widzów.
Dokładnie 91 lat temu otwarto na stadionie Legii tor kolarsko-motocyklowy. Był pierwszym i jedynym wówczas w Polsce motodromem, czyli torem przystosowanym nie tylko dla kolarzy ale i do wyścigów motocyklowych. Jedni nie mogli się go nachwalić, innym przeszkadzał eliptyczny kształt i strome wiraże, jeszcze inni zastanawiali się czy krytyczna prędkość 140 km/h jest bezpieczna. Ścigać …
Sekcja motocyklowa Legii organizowała nie tylko zawody o charakterze sportowym ale również takie, które formułą obejmowały zakres przysposobienia wojskowego lub obronnego. Masowe szkolenia młodzieży z jazdy na motocyklach, wyścigi patrolowe polegające na wyśledzeniu ukrytych czołgów, balonów, samolotów czy miejsc desantu a także testy sprawności p-gaz były stałym punktem programu zawodów Legii w latach 1930-39.
Od początku działalności, motocykliści wyróżniali się na tle innych sekcji klubowych większą dbałością o identyfikację sekcji z klubem. Nagrody motocyklistów często opatrywane były barwami lub odznaką. Jako jedyni przed wojną posiadali również własny emblemat sekcji, łączący uprawianą przez nich dyscyplinę z Legią. Sami projektowali odznaki i plakiety okolicznościowe, a także nosili wyróżniające ich elementy stroju.
Spośród kilkunastu sekcji przedwojennej Legii, trzy zdecydowanie się wyróżniały tworząc symboliczny trójnóg stabilnie utrzymujący fundament klubu. Sekcja piłkarska – najlepszą warszawską drużyną ligową, tenisowa – najlepszymi tenisistami w Polsce i sukcesami za granicą, a motocyklowa – ambicją, liczebnością i rozmachem organizowanych zawodów. Ta ostatnia, gdyby istniała obchodziłaby w 2019 roku 90-lecie.