Pierwszy własny budynek klubowy Legii

Legia wydzierżawiła teren przy zbiegu ulic Myśliwieckiej i Łazienkowskiej już w 1921 roku. Szybko rozpoczęła na nim budowę własnego stadionu. Inwestycję zainicjowali i prowadzili członkowie z sekcji piłkarskiej. To są fakty powszechnie znane, ale czy zastanawialiście się kiedyś gdzie tak naprawdę mieściła się siedziba tej sekcji zanim wybudowano stadion? Gdzie były szatnie dla zawodników? Jaka była pierwsza infrastruktura stadionowa Legii? W dzisiejszym artykule próbuję na te pytania znaleźć odpowiedzi.

Wydzierżawiony teren i …?

No właśnie, co Legia na wydzierżawionym terenie zastała?
Teren był pozostałością po dawnych koszarach kirasjerskich (rodzaj jazdy ciężkozbrojnej w odróżnieniu od jazdy lekkiej – ułanów) w znacznej części zarośnięty i zachwaszczony. Pozostało na nim  kilka budynków murowanych, bądź drewnianych, zamienionych w magazyny. Ich stan był jednak opłakany. Budynki były wyeksploatowane, zapuszczone i najczęściej nadające się jedynie do rozbiórki, lub do generalnego remontu. Oczyszczając teren w uzgodnieniu z Dowództwem Okręgu Korpusu zdecydowano się rozebrać większość magazynów, a zagospodarować tylko trzy najmniejsze budynki znajdujące się najbliżej ul. Myśliwieckiej.

Pierwszym budynkiem używanym do celów administracyjnych sekcji piłkarskiej był jednokondygnacyjny dom znajdujący się przy Myśliwieckiej, mniej więcej w połowie drogi miedzy ul.Łazienkowską a kanałkiem Piaseczyńskim. Obecnie w tym miejscu znajduje się wjazd na teren kortów. Mieszkał tam dozorca terenu. Klub przejął lokal w grudniu 1921 r., ale upłynęło kilka miesięcy zanim przesiedlono dozorcę i oczyszczono magazyny. Legia do budynku wprowadziła się dopiero wiosną 1922 r.

Budynek Sekcji Piłkarskiej

Lokal składał się z czerech izb i dwóch przybudówek. Przebudowano go wewnątrz dostosowując do potrzeb sekcji. Przede wszystkim wygospodarowano sporą salę zebrań o powierzchni ok. 60 m². Środkowe pomieszczenie rozdzielono ściankami działowymi tworząc w ten sposób przedpokój prowadzący do dwóch szatni wyposażonych w natryski oraz podwójne umywalki. Dodatkowo znajdowały się w każdej z nich po dwie szafki mieszczące 13 skrzynek na ubrania i tyle samo schowków na rzeczy osobiste.

Wejście do lokalu sekcji znajdowało się od strony boiska, od Myśliwieckiej znajdowały się jedynie schody do dobudówek i mieszkania dozorcy. Po wejściu do budynku  z niewielkiego przedpokoju drzwi prowadziły do pokoju klubowego i szatni dla zawodników.

Zachował się w archiwach szczegółowy plan i opis lokalu z 1931 r. wykonanego na potrzeby inwentaryzacyjne. To miedzy innymi z tych dokumentów znamy szczegóły wyposażenia szatni dla zawodników. Według niego budynek przedstawiał się następująco:

Budynek parterowy z 2-ma dobudówkami, murowany z cegły, otynkowany i pomalowany na kolor biały. Dach o konstrukcji drewnianej 4 spadkowy (nad przybudówkami – jedno spadkowy) pokryty blachą ocynkowaną. Na dachu 4 kominy murowane, 2 kominy z blachy i 6 wylotów wentylacyjnych z blachy cynkowej z kapturami. Do przybudówek prowadzą schody betonowe o 3-ch stopniach, w elewacji wschodniej o 2-ch stopniach.
Od wewnątrz:
Ściany otynkowano i pomalowano klejowo (z dodaniem koloru w mieszkaniu administratora). Ściany przy natryskach wyłożono glazurą białą. Sufity otynkowano i pobielono. Podłogi w przybudówkach betonowe. W budynku podłogi sosnowe niemalowane (w mieszkaniu administratora pomalowane).
Przy natryskach podłoga z terakoty. Okna w ramach podwójnych z parapetami drewnianemi pomalowane olejno na kolor biały. Drzwi filungowe jedno i dwuskrzydłowe pomalowane olejno na kolor biały.
Instalacja elektryczna doprowadzona do wszystkich lokali. Instalacja wodociągowa i kanalizacyjna do natrysków, kuchni i ustępów. Instalacja gazowa doprowadzona do natrysków.
Pieców holenderskich 5 szt. Płyta kuchenna 1.